เมื่อความไม่เชื่อทำให้เกิดการตั้งคำถาม สุธีจึงได้จำลอง ‘ห้องเรียนประวัติศาสตร์’ ที่ประกอบด้วยโต๊ะนักเรียน ซึ่งบนโต๊ะถูกสลักไปด้วยภาพนูนต่ำประกอบเรื่องราวเหตุการณ์เมื่อครั้ง 14 ตุลา 2516 และ 6 ตุลาคม 2519 ผลงานทุกชิ้นถูกจัดให้เป็นดั่งห้องเรียนห้องหนึ่ง ที่ผู้เรียนสามารถนำกระดาษมาฝนบนโต๊ะ ซึ่งแต่ละคนก็จะมีบุคลิกลักษณะการฝนระบายให้ได้ภาพที่แตกต่างกันออกไป ทั้งท่าทีการระบาย การเลือกใช้สีสัน การผสมผสานสี หรือการจัดองค์ประกอบของภาพใหม่  ภาพและข้อความทางประวัติศาสตร์การเมืองที่ปรากฏขึ้น บางภาพถูกตีแผ่ต่อสาธารณชนอย่างกว้างขวาง และเห็นบ่อยจนเจนตา แต่บางภาพมักถูกลิดรอนจากสื่อให้ลืมเลือนไปกับกาลเวลาราวมิอยากจดจำ ผลงานชิ้นนี้ติดตั้งอยู่ตรงข้ามกับอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ซึ่งเป็นประดุจสัญลักษณ์ทางการเมืองใหม่ของยุคสยามเก่า ด้วยบริบททางการเมืองที่เวลามีความเคลื่อนไหวตั้งแต่อดีตแรกสร้าง ทำให้อนุสาวรียนี้เป็นเสมือนสัญลักษณ์แห่งอำนาจทางการเมือง และอุดมการณ์ทางประชาธิปไตย ผลงานในชุดห้องเรียนประวัติศาสตร์ ถูกนำเสนออกไปในบริบทที่แตกต่างกันไป เช่น ภาระของคนขาวหรือ ภาระของศิลปินไทย